Το δικαστήριο έκανε δεκτή την αίτηση έκδοσης προσωρινής διαταγής και διέταξε την αναστολή της υποχρέωσης προκαταβολής ποσοστού 20% της αποζημίωσης που καθορίσθηκε με το προσβαλλόμενο πρωτόκολλο μέχρι τη δημοσίευση της απόφασης επί της ανακοπής ακύρωσης πρωτοκόλλου αποζημίωσης.
Σύμφωνα με την απόφαση, κατά τη διάταξη της παρ. 23α του άρθρου τρίτου του Ν. 4092/2012, όπως αυτή αντικαταστάθηκε με την παρ. 7α του άρθρου 46 του Ν. 4305/2014 και σύμφωνα με την περ. β` της ιδίας παρ. (7) εφαρμόζεται και σε ένδικα βοηθήματα ή μέσα που έχουν ασκηθεί από 09-11-2012 και εντεύθεν, χωρίς να έχει καταβληθεί το προβλεπόμενο ποσό, υπό την προϋπόθεση ότι δεν έχουν συζητηθεί, «Για το παραδεκτό των προβλεπόμενων ενδίκων βοηθημάτων και μέσων ενώπιον των καθ’ ύλη αρμοδίων Δικαστηρίων κατά πράξεων των Κτηματικών Υπηρεσιών με τις οποίες επιβάλλονται κάθε είδους πρόστιμα ή καθορίζονται αποζημιώσεις, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία για τη Δημόσια Περιουσία, πρέπει, ως την πρώτη συζήτηση της υπόθεσης, να προσκομισθεί αποδεικτικό καταβολής ποσοστού 20% του επιβληθέντος προστίμου ή της καθορισθείσας αποζημίωσης, το οποίο δεν μπορεί να υπερβαίνει τις τριάντα χιλιάδες (30.000,00) ευρώ. Το ανωτέρω ποσό, αν το ένδικο βοήθημα ή μέσο απορριφθεί ή γίνει εν μέρει δεκτό για οποιονδήποτε λόγο, συνυπολογίζεται κατά τη σχετική εκκαθάριση της αξίωσης του Δημοσίου, ενώ, αν αυτό γίνει δεκτό, αποδίδεται σε αυτόν που το κατέβαλε. Οι έννομες αυτές συνέπειες επέρχονται ακόμη και αν δεν υπάρχει σχετική ρητή διάταξη στην απόφαση. Η θέσπιση και εφαρμογή της συγκεκριμένης διάταξης δεν αποστερεί από τον πολίτη το δικαίωμά του να προσφύγει στο φυσικό του Δικαστή για την παροχή εννόμου προστασίας σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 20 παρ. 1 του Συντάγματος και των άρθρων 6 και 13 της ΕΣΔΑ ούτε κατ’ επέκταση παραβιάζει την αρχή της αναλογίας, δεδομένου ότι, Α) αφενός οι ανωτέρω διατάξεις του Συντάγματος και της ΕΣΔΑ δεν αποκλείουν παράλληλα στον κοινό νομοθέτη να θεσπίζει δικονομικές προϋποθέσεις και δαπανήματα και γενικότερα διατυπώσεις για την πρόοδο της δίκης, αρκεί αυτές να συνάπτονται προς τη λειτουργία των δικαστηρίων και την ανάγκη αποτελεσματικής απονομής της δικαιοσύνης και, περαιτέρω, να μην υπερβαίνουν τα όρια εκείνα, πέραν των οποίων επάγονται την άμεση ή έμμεση κατάλυση του προστατευόμενου από τις εν λόγω διατάξεις ατομικού δικαιώματος παροχής έννομης δικαστικής προστασίας και Β) αφετέρου η συγκεκριμένη διάταξη του άρθρου τρίτου παρ. 23α του Ν. 4092/2012 δεν εισάγει διάκριση των πολιτών, λόγω περιουσίας, ούτε παρεμποδίζει την πραγματική προσφυγή σε αμερόληπτο Δικαστήριο, καθόσον δεν μπορεί να αποκλείσει την προσφυγή οικονομικά ασθενών πολιτών και ευάλωτων οικονομικά μελών της κοινωνίας στις διατάξεις των άρθρων α) 194 επ. ΚΠολΔ (ευεργέτημα της πενίας), αφού η απαρίθμηση των περιπτώσεων στη διάταξη του άρθρου 199 παρ. 1 ΚΠολΔ για το ποια έξοδα της δίκης και γενικά της διαδικασίας καλύπτονται από το ευεργέτημα αυτό είναι ενδεικτική και άρα περιλαμβάνουν και την περίπτωση της συγκεκριμένης προκαταβολής της ανωτέρω διατάξεως, η οποία εντάσσεται υπό ευρεία έννοια στα έξοδα της διαδικασίας της ανακοπής κατά του πρωτοκόλλου αποζημίωσης για αυθαίρετη χρήση δημοσίου κτήματος, με δεδομένο ότι έχει θεσπισθεί ως προϋπόθεση του παραδεκτού του συγκεκριμένου ενδίκου βοηθήματος και β) του Ν. 3226/2004 «Περί Παροχής Νομικής Βοήθειας» των πολιτών που εμπίπτουν στα δικαιούμενα πρόσωπα (άρθρο 1 του Ν. 3226/2004) για την απαλλαγή από την καταβολή των εξόδων της παρούσας δικαστικής ενέργειας, στα οποία εμπίπτει και η προκαταβολή μέρους της αποζημίωσης, αφού, όπως προαναφέρθηκε, από την προκαταβολή αυτή εξαρτάται το παραδεκτό της υπό κρίση ανακοπής ούτε και γ) να απαγορεύσει το Δικαστή του δικάσαντος Δικαστηρίου κατά την κατάθεση της ανακοπής, κατά την προκειμένη Διαδικασία των Ασφαλιστικών Μέτρων και μετά από σχετικό αίτημα του εκάστοτε ανακόπτοντος είτε με αυτοτελές δικόγραφο είτε με το ίδιο το δικόγραφο της ανακοπής κατά του πρωτοκόλλου, να αναστείλει με τη χορήγηση προσωρινής διαταγής (άρθρο 691 παρ. 2 ΚΠολΔ) την υποχρέωση της προκαταβολής του ποσοστού 20% επί της επιβληθείσας αποζημίωσης με βάση το προσβαλλόμενο πρωτόκολλο, καθόσον όλες οι ανωτέρω διατάξεις ως προς τις προϋποθέσεις εφαρμογής τους και του σκοπού που εξυπηρετούν είναι ειδικότερες και κατισχύουν της αναφερόμενης στη μείζονα σκέψη της παρούσας διάταξης του άρθρου τρίτου παρ. 23α του Ν. 4092/2012 και συνεπώς με την εφαρμογή τους προστατεύεται - εξασφαλίζεται το δικαίωμα του πολίτη στην παροχή έννομης προστασίας από τα αρμόδια Δικαστήρια. Εξάλλου, δ) το γεγονός ότι σε περίπτωση αποδοχής της ανακοπής προβλέπεται η επιστροφή του ποσού της προκαταβολής ενισχύει την κρίση ότι δεν πρόκειται για εισαγωγή διάκρισης των πολιτών, λόγω περιουσίας, ούτε παρεμποδίζεται η πραγματική προσφυγή σε αμερόληπτο Δικαστήριο.
